روزنامه قانون
1397/02/06
لطافت مر دم ایر ان به آثار سینمایی نیز راه یافته است
بهار97در دومين ماه خود حال و هواي تازه اي به سينماي ايران بخشيده است.جشنواره جهاني فيلم فجرپرشورتراز سال هاي قبل در قلب تهران، پایتخت ایران در جريان است و سالن های سینما چارسو، جنب و جوش هنرمندان، عكاسان و خبرنگاران، روزهاي نفسگيري را پشت سر ميگذارد. سیوششمین دوره جشنواره جهانی فجر با تکیه به سالها تجربه و بهره گیری از مطالعات بر جشنوارههای مهم جهانی، به دبیری رضا میرکریمی، فیلمساز سرشناس سینمای ایران و به منظور شناسایی آثار سینمایی ارزشمند و نوآورو ایجاد فضایی برای تبادل تجربه و اندیشه بین المللی سینماگران جهان، در حالي برگزار مي شود كه در آن علاوه بر نمايش فيلمهاي مختلف ، كارگاه هاي آموزشي نيز براي علاقهمندان برپا مي شود. اين جشنواره به آثاری که درگسترش پیام عدالت طلبی و صلح جهانی و ارزشهای اخلاقی و انسانی تاکید داشته باشند، نگاه ویژهاي دارد.اين جشنواره ميزبان هنرمندان و سينما گران زيادي از سراسر دنيا بود كه يكي از آنها ويليام اليوراستون ،نويسنده ،تهيه كننده و كارگردان آمريكايي است كه در سه روز پاياني، جشنواره را تحت تاثير خود قرار داد و حضورش خالي از حاشيه نبود.اليور استون در قلب تهران
ویلیام الیور استون، زاده ۱۵ سپتامبر ۱۹۴۶کارگردان، نویسنده و تهیهکننده آمریکایی است كه به واسطه کارگردانی سری فیلمهایی که در موردجنگ ویتنام ساخته شده بود، به شهرت رسید و تاکنون دو بار موفق به دریافت جایزه اسکار شده است.او صبح چهارشنبه پنجم ارديبهشت 97 در نشست خبري پرديس سينمايي چارسو حاضر شد و به گفتوگو با خبرنگاران نشست.گفتوگويي كه با هدف سينما آغاز شد اما به سياست نيز گريز ناگزيري زد.
نشست با دقت
به گزارش ایسنا، نشست درحالي آغاز شد كه استون را یک مترجم و نیز امیراسفندیاری، معاون بین الملل جشنواره همراهی میکردند . این فیلمساز وقتی در جایگاه حاضر شد با دیدن یکی از هموطنان منتقدش، خطاب به اسفندیاری گفت که «می خواهد قبل از شروع نشست با گادفری چیشایر صحبت کند»که پس از آمدن این منتقد روی صحنه، استون به سمت او رفت و پشت به حاضران دقایقی با وی صحبت کرد.
او همچنین در طول نشست با دقت به سوالات گوش میداد و نام هر رسانه را هم اگر متوجه نمیشد، با دقت بیشتري میپرسید. استون همچنین با وجود آنکه به وضوح نشان میداد که خیلی با سینمای ایران آشنایی ندارد اما در مواردی واضح بود که بر مسائل سیاسی ایران به خوبی واقف است.این کارگردان آمریکایی در زمانی که مترجم صحبتهایش را درباره شخصیتهای سیاسی دنیا که با آنها صحبت کرده، ترجمه میکرد به دقت به اسامی گوش می داد تا نامی از قلم نیفتد و وقتی مترجم اسم «نتانیاهو» را ذکر نکرد، این برداشت را داشت که عامدانه این اسم حذف شده و اسامی «عرفات» و «نتانیاهو» را دوباره تکرار کرد تا مترجم هم تکرار کند.
از احمدي نژاد نمي خواستم فيلم بسازم!
این سینماگر آمریکایی در ابتدای این نشست در پاسخ به سوال ایسنا مبنی براینکه با توجه به سابقه فیلمسازی و ساخت فیلم درباره چهرههای سیاسی جهان آیا برنامهریزی خاصی برای ساخت فیلم از چهره های سیاسی یا غیرسیاسی ایران درنظر داشته است، گفت: من خودم را ژورنالیست نمیدانم بلکه دراماتیست هستم. وقتی از این کار خسته میشوم، سراغ مستند میروم چون با آدمهای ملموس و رهبران واقعی درگیر می شوم و با چاوز، کاسترو،عرفات، نتانیاهو، پوتین، و ... درباره این موضوع صحبت کرده ام.اما درحال حاضر برای این مدت برنامه ویژه ای برای فیلمسازی یا مصاحبه از شخصیت سیاسی یا غیر سیاسی ایرانی ندارم. چند وقت پیش قصه جعلی ساخته شد که من درخواست مصاحبه با احمدی نژاد را داشتهام اما اینجا تکذیب میکنم؛ چنین چیزی اتفاق نیفتاده است. استون تاکید کرد: من آنقدرها هم آدم جاهطلبی نیستم ولی اگر روزی فرصتی دست بدهد، شاید بخواهم از یک شخصیت ایرانی فیلم بسازم.
ايران ميهمان نواز،انگيزه سفر كارگردان آمريكايي
استون درسخنانی درباره اولین سفر خود به ایران گفت:«این سفر با ميهمان نوازی و واکنش گرم و دوستانه مردم و شما همراه بود. من با لبخندهای زیادی مواجه میشوم و این مشوقی برای من بود که اهمیت فیلم را یادآور شد».او افزود:« در طول سالیان کار خودم ۱۰ - ۱۲ تا فیلم ایرانی دیدهام وهمیشه فیلمهای ایرانی را تحسین کردهام. تاكنون۱۰ فیلم دیدهام و الان با آرامش در هتل نيز فیلم تماشا میکنم تا با فراغ بال هم با فیلم های ایرانی و هم با فیلمهای آسیایی بیشتر آشنا شوم». او افزود:«تاریخ ایران و ۲۵۰۰ سال موجودیت روی نقشه کره زمین و امپراتوری کورش و داریوش هخامنشی برایم بسیار جذاب بود و دوست داشتم به ایران سفر کنم. پسرم «شان»هم که چند سال پیش آمده بود، تعریف کرد که اوقات خوبی را در ایران داشته و الان همسرم نیز همراهم هست؛ در حالی که پیش از این فرصت سفر به ایران برایم فراهم نشده بود».
داوري در بوسان،جايزه به ايران
وی درباره جشنواره بوسان که در آن داور بود و به فیلم «سدمعبر» جایزه داد نیز اظهار کرد:«این فیلم به دلیل صداقت شفافی که در بیان مشکلات تهران و شهرداری اش داشت، برایم بسیار جذاب بود».
اعلام نظر سياسي ندارم!
او در پاسخ به«دبورا یانگ»منتقدهالیوودریپورتردرباره وضعیت جعفر پناهی و ممنوع الخروجی او برای حضور در جشنواره کن گفت:«این شخص را خیلی نمیشناسم ولی برای یک فیلمساز فکر میکنم مهم این باشد که فیلم بسازد ؛ در ایران و چین و ... از این اتفاق ها می افتد. من تا جای ممکن، طرفدار آزادی بیان هستم ولی چون مسائل سیاسی را نمی دانم، اعلام نظری ندارم که میزبانان من هم آزرده خاطر نشوند».
فيلم هاي ايراني و هندي خسته كننده اند؟يادم نمي آيد!
همچنین به گزارش خبرآنلاین استون درباره اظهارنظر اخیرش درمسترکلاسی که داشت وگفته بود«فیلمهای ایرانی و هندی را خسته کننده می داند و برایش تعجب آور است که چطوراین فیلمها در جشنواره ها جایزه میگیرند» بیان کرد:«من یادم نمی آید به طور خاص فیلمهای ایرانی و هندی را گفته باشم و از امیر اسفندیاری نيز خواستم موضوع را روشن کند. من از دانشجویان خواستم در فیلمهایشان کشمکش ایجاد کنندواین یک توصیه بود.حتما«بیلی وایلدر»رامیشناسید؛ اوبه فیلم های من انتقاد دارد. این نوع نظرات شخصی هستند».
استون از سردار ايراني فيلم مي سازد؟
این فیلمسازآمریکایی درپاسخ به اینکه با توجه به مساله داعش آیا ممکن است در سینما به این مقوله بپردازد، به ویژه آنکه به عنوان مثال در ایران قاسم سلیمانی را به عنوان قهرمان درمبارزه داعش میشناسندوآیا برنامهای برای پرداختن به این نوع قهرمانان دارد، بیان کرد:ایده خوبی دارید اما ما امروز در جهانی زندگی می کنیم که بسیار سیاسی است و باید ببینیم در آینده چه اتفاقهایی میافتد. از سوی دیگر سناریوهای مختلفی در این باره وجود دارد و آمریکا، عربستان و برخی کشورها برداشت های مختلفی از این موضوع دارند و البته سرمایه ساخت این فیلمها نیز از آمریکا میآید؛ البته این به این معنا نیست که شما در ایران نمیتوانید چنین فیلمی بسازید.
حواشي فيلم ضد ايراني اسكندر
استون درباره فیلم ضد ایرانی «اسکندر»و اینکه آیا برای سفر به ایران از سوی جوامع صهیونیستی با تهدید روبه رو شده است، گفت: نسخه ای که من همه جا تبلیغ میکنم، آن است که در سال ۲۰۱۴ منتشر شد ولی در نسخه اولیه با برادران وارنر برای فیلم به مشکل خوردم و اشتباه کردم که با آن ها همکاری کردم. اسکندر به جسد امپراتوری پارس احترام میگذارد. او ميخواسته یک امپراتوری چند ملیتی تشکیل دهد مثل سازمان ملل متحد امروز؛ هرچند در پروسه جنگش با داریوش نيز برخی ایرانیان سبب شکست امپراتوری پارس شده بودند.استون با اشاره به اینکه زمان اکران فیلم «اسکندر» خیلی بد بود و درست زمانی بود که جرج بوش تصمیم گرفت به عراق حمله کند، گفت:«تنها انتقادی که درباره حضور من در ایران مطرح شد از سوی برخی رسانههای افراطی اسراییلی بود که همانها هم ماجرای نادرست مصاحبه و ساخت فیلم از احمدینژاد را پخش کردند».
سوریه، یمن،عراق،فلسطین،كدام؟
استون در پاسخ به سوال یک رسانه عربی مبنی بر اینکه اگر بخواهد فیلمی درباره جنگ بسازد، سراغ کدام یک از کشورهای سوریه، یمن، عراق و فلسطین میروید و به چه دلیل، بیان کرد:«موضوع عظیمی را مطرح کردید. مستند مدیوم بهتری است. من سال ۲۰۰۸ فیلمی با نام «دبلیو» درباره رییس جمهور شدن بوش ساختم و فیلم با جنگ فاجعه بار عراق تمام شد که شکست او را نشان میداد. صحنهای در این فیلم هست که اعضای کابینه دولت آمریکا هستند و با نشان دادن خاورمیانه روی نقشه از اهداف مهم آمریکا صحبت میکنند. «دیکچنی» در صحنهای میگوید پول نفت و منابع طبیعی نتیجه آن اهداف است و درباره خروج از این منطقه میگویند که راهبردي براي خروج نداریم و نمیدانم چطور باید این موضوع را به درام درآورم. از این فیلم در آمریکا آنگونه که باید استقبال نشد و ناراحتم از اینکه مردم آمریکا دیگر به این موضوع اهمیت نمیدهند.او افزود:«در آمریکا سیاست تغییر رژیم در برخی کشورها از سال ۲۰۰۱ از عراق شروع شد و لیبی و لبنان نيز بین آنها بود و به ایران ختم میشد. الان در سال 2018 این سیاست هنوز ادامه دارد اما متاسفانه مردم دیگر حساسیت ندارند. ما عراق را و همین طور لیبی را نابود کردیم و باعث شدیم تروریسمتها همه جا پخش شود. سیاستمداران نوع محافظهکار آمریکا، تئوری تخریب خلاقانهاي دارند و حتی اسمش هم مشمئزکننده است. فرقی نمیکند که رییس جمهور آمریکا باشد، آمریکا هرمعاهده جهانی را که لازم باشد ، زیر پا میگذارد. در واقع تلنباری از نابودی را در خاورمیانه باقی خواهيم گذاشت و اسمش را نيز صلح می گذاریم».
موفقيت بين المللي سينماي ايران سياسي نيست
استون در پاسخ به اینکه آیا موفقیت سینمای ایران در اسکار یا گلدن گلوب میتواند سیاسی باشد،ضمن پرسش از اینکه فیلمساز اسکاری ایران و فیلمهایش چه کسی بوده است،گفت:«من این سوال را بدون اطلاعات درباره نحوه جمع کردن آرای اسکار نمیتوانم جواب دهم ولی خیلی وقت ها، این فیلمها ممكن است انتقاد سیاسی خاصی نداشته باشندچون به نظرم شاید انقلاب باعث شده همچنان لطافت و شادابی زیادی را نگه دارید».
آزادي بيان،معضل جاري در جهان
استون درباره آزادی بیان هنری به ویژه در موردکشوری که الان در آن حضور دارد، بیشتر توضیح داد و به یکي از فیلمهاي خود که در آمریکا با مشکل روبهرو شده اشاره کرد و گفت:«بلایی که سر فیلم«دابلیو» من آمد نیزهمین بودوبه سختی گیشه داشت.موضوع «اسنودن» هم همینطور بود. کسی علاقه مندی به ساخت آن نشان نداد اما درباره ایران اطلاع کافی ندارم. درباره «اسنودن» هم پول را از فرانسه گرفتم. امنیت ملی برای همه کشورها مهم است و ممکن است گام های سختی برای پاسداری از آن بردارند. نکته این است که فیلمساز با ظرافت، مسائل را مطرح کند و ظرافت تنها راه دور زدن نظام سانسور است. در آمریکا هیچ پخش کننده ای فیلم من را قبول نکرد ودر حالی که باید پریمر آن در کن اتفاق می افتاد، چون تهیه کننده فیلم فرانسوی بود، پخش کنندهای که داشتم میخواست اول در آمریکا نمایش دهد که فیلم با فروش کمی روبهرو شد اما در اروپا وضع بهتری داشت.استون همچنین اضافه کرد: درباره فیلم من در آمریکا، 35 درصد فکر میکردند که «اسنودن» برای فاش کردن اطلاعات،خیانت کرده است، در حالیکه در فرانسه اینطور نبود و نمی دانم این چه دنیایی است که در آن زندگی میکنیم با این حال بر این هم تاکید می کنم که امنیت ملی برای هر کشوری مهم است و ایران و روسیه نيز استثنا نیستند.
اظهارنظر درباره فرانسه
استون خطاب به خبرنگارفرانس پرس که سوال قبلی را پرسیده بود،ادامه داد:«مادرِمن فرانسوی است وبه همین دلیل اظهارنظری برای فرانسه دارم.شب گذشته درهتل شوکه شدم وقتی درتلویزیون ایران آقای مکرون، رييس جمهور فرانسه رادوشادوش آقای ترامپ دیدم که درباره لزوم بازنگری«برجام» صحبت میکردند و من باتاسف یاد خاطره ای از رییس جمهور مقتدر«شیراک» افتادم که برای حمله به عراق به جورج بوش نه گفت.اما آقای مکرون، جوانی است که نه از تاریخ شناختی دارد و نه از سنت عظیم بزرگ فرانسه اطلاعات کافی دارد، برایم باور نکردنی بود.او مثل«سارکوزی» در زمره افرادی قرار گرفته که برای قدرتمندتر جلوه دادن فرانسه راه ایستادن کنار آمریکا را انتخاب کرده اند واین یادآور دوران استعمار قدیم فرانسه است. باید به او گفت آن دوران تمام شده ؛ آقای مکرون باید اینها را یاد بگیرد.
آمريكا،عظيم امامنزوي!
استون در پاسخ به اینکه آیا سینمای ایران برای غربیها قابل درک است، گفت: مردم آمریکا هنوز به فیلم دیدن با زیرنویس عادت نکردهاند و به همین دلیل فیلمهای فرانسوی به آمریکا نفوذ نکرده است و چطور می توان این انتظار را از سینمای چین یا ایران داشت؟متاسفانه آمریکا کشوري عظیم به لحاظ جغرافیایی و درعین حال منزوی است و خیلی از خود متشکر است و فقط به فیلمهای خود افتخار میکند و نمیتوان انتظار داشت احساسات و ظرافتهای حسی بین المللی را درک کند.وی همچنین گفت:«مجموعههایی همچون«نت فیلیکس»فقط به دنبال پول هستند و شاید بهرهکِشی هم بکنند.اما این که به فرهنگی ورودکنند یاخیررا کسی نمیداندوفقط هرازگاهی فیلم یا سریالی اروپایی را به آمریکا میآورند و فعالیتشان بیشتر محدود به همین چیزهاست».
سایر اخبار این روزنامه
لطافت مر دم ایر ان به آثار سینمایی نیز راه یافته است
کودکان کتک میخورند و لایحه خاک!
خواب زمستانی مجمع
اجارههاي محيرالعقول
هاله ابهام برجام
قواعد بینالمللی سندی براي شناسایی نسلکشی ارامنه است
خطر سودجویان در موضوع املاک
ریاست ایران بر آیونز؛ فرصتی برای دیپلماسی دریایی میان ایران و انگلیس
بیایید سیاسی باشیم دوستان شورای شهر!